สุนัขพันธุ์ชาเป่ย

เมื่อพูดถึงสายพันธุ์สุนัขจากประเทศจีน ชาเป่ยเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ผู้คนต่างให้ความสนใจ เพราะมีประวัติอันยาวนานและรูปลักษณ์ที่โดดเด่นสะดุดตา พวกเค้าจัดเป็นสุนัขขนาดกลางและมีรูปร่างกะทัดรัด ในบทความนี้ เราจะพาคุณไปเจาะลึกเรื่องราวน่ารู้ของชาเป่ย ทั้งลักษณะเด่น นิสัยใจคอ และวิธีการดูแลอย่างเหมาะสม

ข้อมูลทั่วไปของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย

ลักษณะเฉพาะของชาเป่ยที่คุณควรรู้ มีดังนี้

หมายเหตุ – น้ำหนักและส่วนสูงที่ระบุในตารางคือข้อมูลของสุนัขสายพันธุ์ชาเป่ยในช่วงโตเต็มวัย

ลักษณะของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย

ผิวหนังยับย่นเรียงกันทั่วตัวเป็นหนึ่งในลักษณะเฉพาะของชาเป่ย ในช่วงวัยเด็ก พวกเค้าอาจดูเหมือนสวมเสื้อคลุมขนาดใหญ่ เราสามารถพบชาเป่ยในหลากหลายสี เช่น

• สีดำ
• สีครีม
• สีน้ำตาลแดง
• สีเทาหม่น

เรื่องลับน่ารู้ – ในช่วงแรก ๆ ชาเป่ยถูกจับไปใช้ในการแข่งขัน จึงมีการพัฒนาและผสมพันธุ์ให้มีผิวหนังยับย่นเพื่อลดอาการบาดเจ็บจากการต่อสู้ 

นอกจากสีขนที่หลากหลายแล้ว ลักษณะทางกายภาพเหล่านี้จะช่วยให้คุณระบุตัวตนของสุนัขสายพันธุ์ชาเป่ยได้ดียิ่งขึ้น

• สุนัขขนาดกลางที่มีรูปร่างกะทัดรัดแต่กำยำ
• กระบอกปากกว้าง ใบหูเล็กทรงสามเหลี่ยม ดวงตาเล็กและลึก
• หางตั้งสูงและโค้งขึ้น

ลักษณะนิสัยของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย

ชาเป่ยเป็นสุนัขที่สง่างาม ขี้เล่น และรักเจ้าของมาก นอกจากนี้ยังมีความฉลาด สุขุม และมั่นใจในตนเอง ทำให้เป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ยอดเยี่ยม แต่เนื่องจากมีนิสัยตื่นตัวและไม่ค่อยเป็นมิตรกับคนแปลกหน้า ผู้เลี้ยงจึงจำเป็นต้องฝึกการเข้าสังคมตั้งแต่เนิ่น ๆ นิสัยของชาเป่ยอาจดูเย็นชา ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ในความเป็นจริง พวกเค้าให้ความสำคัญกับคนในครอบครัวอยู่เสมอ โดยมักจะแสดงความรักอย่างแนบเนียน 

สุนัขพันธุ์นี้ตอบสนองต่อการฝึกได้ดี แม้จะมีความดื้อรั้นอยู่บ้าง แนะนำให้ฝึกอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงต้องปฏิบัติอย่างอ่อนโยน เน้นให้รางวัลเป็นคำชมหรือขนมเพื่อกระตุ้นการเรียนรู้และจดจำที่ดี

สุนัขพันธุ์ชาเป่ยจำเป็นต้องได้รับการฝึกหรือไม่?

เช่นเดียวกับสุนัขทั่ว ๆ ไป ชาเป่ยก็ควรได้รับการฝึกอย่างเหมาะสมและต่อเนื่อง แม้จะมีนิสัยรักอิสระและดื้อรั้นในบางครั้ง แต่พวกเค้าก็ตอบสนองต่อการฝึกได้ดี ให้เน้นไปที่การฝึกคำสั่งพื้นฐาน เช่น การฝึกให้นั่ง อยู่นิ่ง เดินมาหา และเดินออกไป การให้รางวัลด้วยขนมสุนัข คำชมเชย และการสัมผัสอย่างอ่อนโยน จะช่วยให้การฝึกได้ผลดียิ่งขึ้น

การแนะนำให้ชาเป่ยรู้จักกับผู้คน สถานที่ และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยก็ถือเป็นการฝึกที่สำคัญเช่นกัน วิธีนี้จะช่วยสร้างความมั่นใจและลดความก้าวร้าวที่อาจเกิดขึ้น เนื่องจากในอดีตสุนัขพันธุ์นี้ได้รับการเลี้ยงดูให้เป็นสุนัขเฝ้ายาม จึงมีนิสัยหวงอาณาเขตและชอบแสดงความเป็นเจ้าของ การฝึกจะช่วยปรับพฤติกรรมของพวกเค้าให้ดีขึ้น ส่วนการฝึกสมองด้วยของเล่นและเกมต่าง ๆ จะช่วยป้องกันความเบื่อหน่ายและพฤติกรรมการทำลายล้างได้

ควรดูแลสุนัขพันธุ์ชาเป่ยอย่างไร?

• สุขภาพ - 

ชาเป่ยมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาสุขภาพมากกว่าสายพันธุ์อื่น การติดเชื้อบนผิวหนังเป็นหนึ่งในปัญหาที่พบบ่อย จึงจำเป็นต้องรักษาความสะอาดบริเวณรอยพับตามตัว ปัญหาเกี่ยวกับดวงตาก็พบได้บ่อยเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นเปลือกตาม้วนเข้าและโรคต้อหิน สุนัขสายพันธุ์ชาเป่ยมีมักจะมีอาการป่วยที่เรียกว่า “ไข้ชาเป่ย (Shar-Pei Fever)” โดยจะมีไข้ขึ้นซ้ำ ๆ และข้อบวม การตรวจสุขภาพเป็นประจำจะช่วยให้เราตรวจพบปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ

• การกรูมมิ่ง -

การดูแลขนน้องหมาพันธุ์นี้ไม่ใช่เรื่องยาก แต่เพราะมีรอยย่นทั่วทั้งตัวจึงจำเป็นต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ รอยพับเหล่านี้เป็นแหล่งสะสมสิ่งสกปรก ความชื้น และแบคทีเรีย ทำให้เกิดการติดเชื้อบนผิวหนังได้ง่าย อาจต้องอาบน้ำและเช็ดให้แห้งด้วยผ้านุ่มหรือคอตตอนบัดอย่างพิถีพิถัน แนะนำให้เลือกใช้แชมพูสุนัขสูตรอ่อนโยนสำหรับผิวแพ้ง่าย และใส่ใจเป็นพิเศษกับการทำความสะอาดระหว่างรอยพับ

• การออกกำลังกาย - 

สุนัขสายพันธุ์ชาเป่ยต้องการออกกำลังกายในระดับปานกลาง เพื่อรักษารูปร่างและป้องกันความเบื่อหน่าย อาจจะพาพวกเค้าไปเดินเล่นวันละ 2 – 3 ครั้ง พร้อมกับการเล่นหรือทำกิจกรรมในพื้นที่ที่ปลอดภัย หลีกเลี่ยงการออกกำลังกายในสภาพอากาศร้อน เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีช่วงจมูกและปากสั้น หากคุณต้องการพาชาเป่ยไปผจญภัยหรือทำกิจกรรมกลางแจ้งด้วยกัน ให้เริ่มจากกิจกรรมง่าย ๆ ก่อนและหมั่นสังเกตสัญญาณของความเหนื่อยล้าอยู่เสมอ

• โภชนาการ - 

อาหารสุนัขคุณภาพสูงสำหรับสุนัขพันธุ์กลางถือเป็นสิ่งสำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี มองหาอาหารที่มีโปรตีนจากเนื้อสัตว์เป็นส่วนประกอบหลัก แต่เนื่องจากมีแนวโน้มที่จะเกิดอาการแพ้ จึงควรเลือกส่วนผสมหรือโปรตีนชนิดที่สุนัขไม่เคยบริโภคมาก่อน นอกจากนี้ควรควบคุมปริมาณอาหารให้เหมาะสมเพื่อป้องกันโรคอ้วนด้วย

ประวัติความเป็นมาของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย

เจ้าหมาผิวย่นถือกำเนิดขึ้นเมื่อราว ๆ สองพันปีที่แล้ว ในบริเวณตอนใต้ของประเทศจีน สมัยราชวงศ์ฮั่น สุนัขที่มีความสามารถรอบด้านเหล่านี้ทำหน้าที่ได้หลากหลาย ทั้งล่าเหยื่อ ต้อนฝูงสัตว์ และเฝ้ายาม รวมถึงเป็นสุนัขสำหรับแข่งขันและต่อสู้ด้วย ความวุ่นวายทางการเมืองในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 เกือบนำไปสู่การสูญพันธุ์ของสายพันธุ์นี้ อย่างไรก็ตาม มีผู้เพาะพันธุ์สุนัขบางกลุ่มพยายามรักษาสายพันธุ์นี้เอาไว้ ต่อมาในช่วงทศวรรษ 1970 ด้วยรูปลักษณ์ที่โดดเด่นจึงได้รับความสนใจในสหรัฐอเมริกา ส่งผลให้ความนิยมกลับมาอีกครั้ง